Recenzja - "Malowany Człowiek"

Witajcie!

Dzisiaj postanowiłam  napisać recenzję książki, która bardzo mi się spodobała. Ponieważ jednak jeden tom jest podzielony na dwie części, informacje na jego temat na końcu recenzji dotyczą obu książek. Póki co zapraszam do czytania.

Z góry przepraszam za słabą jakoś recenzji, ale cały czas się uczę i liczę, że z czasem będą wyglądały coraz bardziej profesjonalnie.

                          Zacznę może od krótkiej opowieści, jak to Malowany Człowiek trafił w moje ręce. Muszę przyznać, że z całą pewnością nie był to przypadek. Najpierw przeglądałam najróżniejsze fora internetowe, bo lubię wiedzieć, co jest godnego uwagi do czytania, oglądania lub grania. W dziale książkowym najczęściej powtarzał się właśnie ten tytuł. Chociaż tytuł jak dla mnie nie brzmi zachęcająco (kojarzy mi się z baśniowym i cukierkowym światem), stwierdziłam, że muszę przeczytać tą książkę, żeby wiedzieć, co jest w niej takiego wciągającego.

                             Znaleźć obie części Malowanego Człowieka nie było trudno. Stały sobie na półce w Empiku, a że akurat trwała promocja na książki z działu fantastyki, to je zakupiłam i po powrocie do domu zabrałam się za lekturę.

                             Warto zwrócić uwagę na okładkę, która od razu rozwiewa moje pierwsze złe wrażenie. Przedstawia ona mężczyznę ubranego w ciemną szatę. Kaptur przesłania jego twarz, jednak światło padające na jego policzek ukazuje nam fragment tatuażu. Na dodatek pod nazwiskiem autora i tytułem widnieje napis Niech cię mrok pochłonie… To nie pozostawia wątpliwości, że mamy do czynienia z mrocznym fantasy.

                             Powieść opowiada historię trójki młodych ludzi – Arlena, Leeshy i Rojera. Każde z nich żyje w innym zakątku północnego świata i ma różne plany na przyszłość. Łączy ich jednak jedno: gdy zapada zmrok, wraz z innymi mieszkańcami muszą chować się do domostw chronionych specjalnymi runami. Nocą bowiem wychodzą z Otchłani demony, których celem jest zniszczyć ludzkość. Stwory nie mają wstępu tylko do miejsc chronionych runami (o ile bariera nie została nakreślona byle jak). Trójka wymienionych już bohaterów nie chce jednak żyć w ukryciu i ciągłym strachu o siebie i bliskich. Zdają sobie sprawę, że musi być jakiś sposób na demony, choć od najmłodszych lat wpaja się im, że demony są nie do pokonania. Ich losy są opisywane przez autora od lat dziecięcych do dorosłości.

                             Malowany Człowiek jest debiutancką książką australijskiego autora Petera Bretta. Debiut ten jest bardzo udany, bowiem powieść wciąga już od pierwszych stronic. Mimo że są to grube tomiszcza, przebrnęłam przez całość tak szybko, jakbym miała do czynienia ze stustronicową książeczką. Do treści naprawdę ciężko się przyczepić: zarówno opisy przyrody, jak i uczuć przeżywanych przez coraz liczniejszych bohaterów są dobrze opisane. Charaktery postaci, zarówno tych pierwszo jak i drugoplanowych są świetnie zarysowane, przez co nie mamy najmniejszych problemów z wyobrażeniem ich sobie.

                             Jedyną wadą tej powieści jest jej polskie wydanie. W innych krajach możemy całość zakupić w jednym opasłym tomie, zaś u nas musimy kupować Malowanego Człowieka podzielonego na dwie części. Gdyby nie promocja w Empiku, zapewne nie zdecydowałabym się na zakup tej książki… i ominęłaby mnie naprawdę warta uwagi lektura.

                             Mimo złego pierwszego wrażenia, książka naprawdę mi się spodobała. Styl pisania autora jest lekki, przez co naprawdę szybko się czyta. Już się nie mogę doczekać, kiedy dostanę w swoje ręce kolejne dzieła Petera Bretta.

 

Tytuł: Malowany Człowiek

Tytuł oryginalny: The Painted Man
Autor: Peter V. Brett
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Data wydania: 2008

Liczba stron w pierwszej części: 500

Liczba stron w drugiej części: 313
Tłumaczenie: Marcin Mortka

Projekt okładki: Paweł Zaręba

Oprawa: miękka
ISBN części pierwszej: 978-83-7574-467-5

ISBN części drugiej: 978-83-7574-463-7